Materiał pochodzi ze strony: https://biznes.pap.pl/
W Rybniku przy ul. Budowlanych 6 została otwarta w poniedziałek druga ogólnodostępna stacja tankowania wodoru w Polsce. Sieć stacji NESO rozwija PAK-PCE Stacje H2 Sp. z o.o., spółka zależna od PAK-Polska Czysta Energia, w której 50,5 proc. udziałów posiada Grupa Polsat Plus a 49,5 proc. ZE PAK, obie notowane na warszawskiej giełdzie.
Ogólnodostępny obiekt jest wyposażony w dwa stanowiska do tankowania, o ciśnieniu 700 bar dla samochodów osobowych i 350 bar dla pojazdów ciężarowych i autobusów.
Pierwsza stacja rozpoczęła działalność 11 września 2023 r. na warszawskim Ursynowie. Do końca czerwca 2024 roku zaplanowane jest powstanie kolejnych stacji w Gdańsku, Gdyni, Wrocławiu i Lublinie. Budowa tych stacji, a także nowo otwartej w Rybniku, współfinansowana jest z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z którego PAK PCE Stacje H2 otrzymało bezzwrotne dofinansowanie w wysokości 20 mln zł.
Planowany, całkowity koszt realizacji 5 stacji H2 to 57,4 mln zł. Można zatem oszacować, że koszt budowy jednej stacji wyniesie średnio ok. 11,48 mln zł, przy czym spółka płaci 7,48 mln zł za jeden obiekt.
Powiązane artykuły
Podczas trzeciej edycji HYDROGENCONFERENCE.PL odbywającej się na Uniwersytecie Warszawskim zaprezentowano raport: analiza zapotrzebowania na wodór odnawialny RFNBO w Polsce do 2030 r. Raport przygotowany przez zespół naukowców pod kierunkiem dra hab. Grzegorza Tchorka, profesora Instytutu Energetyki dotyczy sektora przemysłowego (przemysł chemiczny, rafineryjny, hutnictwo, ciepłownictwo i elektroenergetyka), transportowego (transport morski, lotniczy i lądowy).
Największa w Polsce instalacja do pozyskiwania energii cieplnej ze ścieków – Wrompa – powstaje we Wrocławiu na terenie przepompowni ścieków Port Południe. W znacznym stopniu zaawansowania znajdują się prace podziemne – to najważniejsze, gdyż to właśnie pod powierzchnią gruntu będzie się znajdować większość instalacji. Następny krok to wzniesienie części naziemnej
Dla przyzwyczajonych do europocentrycznego patrzenia na świat stwierdzenie, że to wrzesień kształtował podejście do polityki klimatycznej na przełomie 2023 i 2024 r., może być zaskoczeniem. W Brukseli działo się mało, ale też nie na Brukseli kończy się polityka klimatyczna.